Üç gündür annemlerdeyiz. Can birden fazla dişi aynı anda çıkarıyor ve hiç olmadığı kadar huysuz. Yemek yemiyor ve uyumuyor. Oğluşumun hep iştahlı olmasına alışık olan ben dolu dolu gözlerle etrafta dolanıp "Anne Can süzülmüş mü. zayıflamış mı yoksa?" gibi sorularla annemi çıldırtmak üzereyim.
Annem ise sürekli mutfakta torununa farklı farklı mamalar hazırlıyor ve sonra bunları Can'a yedirmeye çalışma faslı başlıyor. Anne olmadan önce çocuklarına zorla yemek yedirmeye çalışan anneleri eleştirirdim ama böyle zamanlarda ben de onlardan biri olup çıkıyorum. Öyle kasılıyorum ki annem Can'a mamasını yedirirken yüzümün komik bir hal aldığını söylüyor. Hiçbirşey işe yaramıyor Can ya mamaları bütün sevimliliğiyle yüzümüze püskürtüyor ya da ağlayarak dedesini yardıma çağırıyor.
Büyümek çok zor sanırım Can da bunun farkında ama yine de anneanne ve dedelerde kalmaktan çok mutlu. Bütün gün dedesiyle yanak yanağa bir aşağı bir yukarı geziyor , anneannesiyle ballanıyor. Evin merdivenlerini tırmanmak gibi cesur girişimlerde de bulunsa da beni görünce hay allah nasıl buraya geldim gibi bir ifade veriyor yüzüne. Umarım oğlum en kısa zamanda iştahına kavuşur ve o tatlı ağzını kocaman açarak ham yapar mamalarını.
